ನಟನಾ ವಿಶಾರದರಿಗೆ ಪೊಡಮಟ್ಟು ಬಣ್ಣಿಪೆನೀ ಕತೆಯ...

ಈ ಬಾರಿಯ ನೀನಾಸಂ ತಿರುಗಾಟದ ತಂಡದಲ್ಲಿ ಆರು ಜನ ಹುಡುಗಿಯರು. ಇಷ್ಟೊಂದು ಹುಡುಗಿಯರು ತಂಡದಲ್ಲಿರುವುದು ಪ್ರಥಮವೇನೋ. ಅವರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬಳು ಮಾತ್ರ ಕಳೆದ ವರ್ಷವೂ ಇದ್ದವಳು. ಸುಮಾರು ಎಂಟು ಜನ ಹುಡುಗರಲ್ಲಿ ಬಹುಶಃ ಮೂವರು ಮಾತ್ರ ಹಳಬರು. ಆದರೆ ಕೆಲವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಬಹುತೇಕ ಕಲಾವಿದರು ಎರಡುಮೂರು ತಿರುಗಾಟ ಮಾಡುವುದು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿತ್ತು ಅಂತ ನೆನಪು.

ನನ್ನ ಒಲವಿನ ನಿರ್ದೇಶಕ ಚಿದಂಬರ ರಾವ್ ಜಂಬೆ ನಿರ್ದೇಶನದ ಆಲ್‌ಟೈಮ್ ಫೇವರಿಟ್ ನಾಟಕಗಳಾದ "ಕೆಂಪು ಕಣಗಿಲೆ’ ಮತ್ತು "ಚಿರೇಬಂದೀವಾಡೆ’ಗಳನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡರೆ ಈಗ ದುಃಖವಾಗುತ್ತದೆ ! ನಾನು ಆಗ ಸಣ್ಣವನಿದ್ದುದರಿಂದ ಇಷ್ಟವಾಯಿತೋ, ಈಗ "ನಾನು’ ಬೆಳೆದು ಬುದ್ಧಿ ಬೆಳೆಯದೆ ಇರುವುದರಿಂದ ಈಗಿನದ್ದು ಇಷ್ಟವಾಗುವುದಿಲ್ಲವೋ, ಸರಿಯಾಗಿ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ವರ್ಷದ ಹಿಂದೆ ಮರುತಿರುಗಾಟದಲ್ಲಿ ಪ್ರದರ್ಶಿಸಿದ 'ಕೇಶಪಾಶ ಪ್ರಪಂಚ’ (ನಿ:ಐತಾಳ) ಹೊರತುಪಡಿಸಿದರೆ ಮೂರ್‍ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷಗಳ ನೀನಾಸಂ ನಾಟಕ --ಡ್ಯಾಶ್ ಡ್ಯಾಶ್--!

ಕಳೆದ ವರ್ಷದ ನಾಟಕಗಳ ಬಗ್ಗೆ ( ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಇಕ್ಬಾಲ್‌ರು ನಿರ್ದೇಶಿಸಿದ್ದರ ಬಗ್ಗೆ) ವಿ.ಕ.ದಲ್ಲಿ ಕಟುವಾಗಿ ಬರೆದು, ಕೆಲವರಿಂದ ಹೀಯಾಳಿಸಿಕೊಂಡೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಈ ಸಾರಿಯೂ ಬೊಂಡ ಕೆತ್ತುವ ಆಸೆಯಿಲ್ಲ ! ಧರ್ಮೇಂದ್ರಕುಮಾರ್ ಅರಸ್, ಅಚ್ಯುತ, ಅರಸ್ ಪತ್ನಿ ಶೈಲಜಾ(ಈಗ ಎಲ್ಲರೂ ಸೀರಿಯಲ್ ನಟನಾ ವಿಶಾರದರು)ಮೊದಲಾದವರಿದ್ದ ೨೦೦೦-೦೧ರ ತಂಡಕ್ಕೇ ನೀನಾಸಂ ಕತೆ ----- ಅಂತ ಈಗ ಅನ್ನಿಸಲಾರಂಭಿಸಿದೆ !
ಈಗಿನ ತಿರುಗಾಟದ ಮೊದಲ ನಾಟಕ "ಇ ನರಕ ಇ ಪುಲಕ’ಕ್ಕೆ ಹೋಗದೆ (ಕೆಲವರ ಹಿತವಚನದ ಮೇರೆಗೆ ) ಚೆನ್ನಕೇಶವ ನಿರ್ದೇಶನದ "ಲೋಕೋತ್ತಮೆ’ ನೋಡಹೋದೆ. ಸಕತ್ ಮನರಂಜನೆ ಅಂತಂದರು ಕೆಲವರು. ಕೊನೆಯ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಿದ್ದ ಕಾಲೇಜು ಹುಡುಗಹುಡುಗೀರು ಚಪ್ಪಾಳೆ ತಟ್ಟಿ ಸಿಳ್ಳೆ ಹೊಡೆಯುತ್ತಿದ್ದರು. ಎರಡು ರಾಜ್ಯಗಳ ನಡುವೆ ನಡೆಯುವ ಯುದ್ಧ ತಪ್ಪಿಸಿ ಶಾಂತಿ ಏರ್ಪಡಿಸಲು, ಎರಡೂ ಕಡೆಯ ಹೆಂಗಸರು ಒಟ್ಟಾಗಿ ಗಂಡಸರನ್ನು ಬಹಿಷ್ಕರಿಸುವ ನಾಟಕವದು. ಹೆಂಗಸರೆಲ್ಲ ಮನೆ ಬಿಟ್ಟು ಕೋಟೆ ಸೇರಿ ಗಂಡಸರ ಕಾಮವಾಂಛೆಗೆ ಸಹಕರಿಸುವುದಿಲ್ಲವೆಂದೂ, ತಮ್ಮ ಆಸೆಗಳನ್ನೂ ತಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆಂದು ಪ್ರತಿಜ್ಞೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ರತಿಸುಖದ ಆಸೆ ಅದುಮಿಡಲಾಗದ ಗಂಡ-ಹೆಂಡಂದಿರ ವರ್ತನೆಗಳೇ ನಾಟಕದ ಘಟನಾವಳಿ. ಯುದ್ಧ-ಶಾಂತಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ , ಲೈಂಗಿಕತೆಯ ಬಲ-ದೌರ್ಬಲ್ಯಗಳನ್ನು ಹೇಳುತ್ತ, ಗಂಡು-ಹೆಣ್ಣು ಎಲ್ಲ ವಿಷಯಗಳಲ್ಲೂ ಸಮಾನರು ಅಂತ ನೀತಿ ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ನಾಟಕದ ಪೂರ್ತಿ ಎಲ್ಲರ ಬುದ್ಧಿಯೂ ಸೊಂಟದ ಕೆಳಗೇ ! ಮದಿರೆ-ಮಾನಿನಿ-ಮಾಂಸ ವರ್ಜಿಸಿದ, ಸಭ್ಯ ಮರ್ಯಾದಸ್ಥ ಮಡಿವಂತರು ಬಹುತೇಕರಲ್ಲ ! ಹಾಗಿದ್ದೂ , ೨೦೦೧ರಲ್ಲಿ ವಿಮರ್ಶಕರ ಮೆಚ್ಚುಗೆಗೆ ಪಾತ್ರವಾಗದ, ಆನಗಳ್ಳಿ ನಿರ್ದೇಶನದ "ಜುಜುಬಿ ದೇವರ ಜುಗಾರಿಯಾಟ’ ಇದಕ್ಕಿಂತ ಎಷ್ಟೋ ಹೆಚ್ಚು ಪಾಲು ರಂಜನೆ ಕೊಡುವ ನಾಟಕ ಎನ್ನುತ್ತೇನೆ. ಅದರಲ್ಲಿನ ನೆರಳು-ಬೆಳಕು, ಅಭಿನಯ, ರಂಗಪರಿಕರ, ದೈಹಿಕ ಕಸರತ್ತು , ರಂಗತಂತ್ರ ಭೋ ಚೆನ್ನಾಗಿತ್ತು . (ನಾಟಕದ ವಸ್ತು ನಿರ್ವಹಣೆಯ ಸಮರ್ಪಕತೆ ಬಗ್ಗೆ ಬೇರೆ ಮಾತು.)

*****

ಬಹುಶಃ ೨೦೦೦ನೇ ಇಸವಿ ಇರಬೇಕು. ದ್ವಿತೀಯ ಪಿಯುಸಿಯಲ್ಲಿ ಲಾಗ (ಎಲ್ಲ ಅರ್ಥಗಳಲ್ಲಿ !) ಹೊಡೀತಿದ್ದ ಹುಡುಗ. ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಒಂದು ವಾರ ಚಕ್ಕರ್ ಒಗೆದು ನೀನಾಸಂ ತಲುಪಿದಾಗ ರಾತ್ರಿ ಹತ್ತೂವರೆ. ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಶಿಬಿರದ ಮೊದಲನೇ ದಿನದ "ಸಕ್ಕರೆ ಗೊಂಬೆ’(ನಿ:ಅಕ್ಷರ) ನಾಟಕ ಮುಗಿಸಿಕೊಂಡು ಎಲ್ಲರೂ ಊಟಕ್ಕೆ ಹೋಗ್ತಾ ಇದ್ರು. ಹುಡುಗ ಏಕಾಂಗಿ, ಅಪರಿಚಿತ ಸ್ಥಳ, ಸಂಕೋಚ ಸ್ವಭಾವ. ಹೊಸನಗರದಲ್ಲಿ ಒಂದೂವರೆ ಗಂಟೆ ಕಾದುಕಾದು ಆದ ಮಂಡೆಬಿಸಿ ಬೇರೆ. ಎದುರು ಕಂಡ ಕೋಣೆಯ ಒಳನುಗ್ಗಿದ. ವೀಳ್ಯದಸಂಚಿಯೊಳಗೆ ಕೈಯಿಟ್ಟುಕೊಂಡೇ ನಿದ್ದೆ ಹೋದಂತಿತ್ತು ಒಂದು ಮುದಿ ಜೀವ. ಫೋಟೊದಲ್ಲಷ್ಟೇ ಸುಬ್ಬಣ್ಣರನ್ನು ನೋಡಿದ್ದ ಅವನಿಗೆ ಅವರೇ ಆಗಿರಬಹುದೇ ಎಂಬ ಅನುಮಾನ. ಹೊರಗೆ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಅವಸರ-ಗಲಾಟೆ ನೋಡಿದರೆ, ಸಂಸ್ಥೆಯ ಮುಖ್ಯಸ್ಥನೊಬ್ಬ ಹೀಗೆ ಕುಳಿತಿರಲು ಸಾಧ್ಯವೆ ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆ.. ಕೊನೆಗೂ ಅಳುಕಿನಿಂದಲೇ ಮಾತಾಡಿದ. ಯಾರನ್ನೋ ಕರೆದು ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಾಡಿದರು. ಆ ರಾತ್ರಿ ಸುಖ ನಿದ್ದೆ. ಅವರೇ ಕೆ.ವಿ. ಸುಬ್ಬಣ್ಣ ಅಂತ ಮರುದಿನ ಖಚಿತವಾಯಿತು !

*****

ಹೈಸ್ಕೂಲಿನಲ್ಲಿದ್ದ ೯೪-೯೫ರ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ನೋಡಿದ "ಹೂಹುಡುಗಿ’, ನಂತರದ ವರ್ಷದ "ಚಿರೇಬಂದಿವಾಡೆ’ ಹೀಗೆ ವರ್ಷದ ಮೂರು ನಾಟಕಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾದರೂ ನೀನಾಸಂ ನಾಟಕ ನೋಡದೆ ಇರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಕಾರಂತರ ನಿರ್ದೇಶನದ "ಕಿಂದರಿಜೋಗಿ’ಯಿಂದ ಶುರುವಾಗಿ ಕಳೆದ ಹತ್ತು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ರಂಗಾಯಣದ ಇಪ್ಪತ್ತೈದು ನಾಟಕಗಳನ್ನಾದರೂ ನೋಡಿರಬಹುದು. ಅಲ್ಲಿಯ ಸರಕಾರಿ ನಟರ ಕತೆಯೂ ಈಗ ಶೋಚನೀಯವೇ.

ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತ ನೀನಾಸಂ-ರಂಗಾಯಣ ನಾಟಕಗಳಿಗಿಂತ ಹೊರತಾದ- ವಿನಾಯಕ ಜೋಶಿ ನಿರ್ದೇಶನದ ಶ್ರೀನಿವಾಸ ವೈದ್ಯರ ನಾಟಕ "ಶ್ರಾದ್ಧ’, ಪೂರ್ಣಚಂದ್ರ ತೇಜಸ್ವಿ (ಸೀರಿಯಲ್ ಆಕ್ಟರ್)ನಿರ್ದೇಶನದ "ಭ್ರಮೆ’, ಸುರೇಂದ್ರನಾಥ್ ನಿರ್ದೇಶನದ "ನಾನೀನಾದರೆನೀನಾನೇನಾ’, ಟಾಪ್‌ಕಾಸ್ಟ್ ತಂಡದ ಹೆಸರು ನೆನಪಾಗದ ಒಂದು ನಾಟಕ, ಅಂತರಂಗ ತಂಡದ "ಹುತ್ತದಲ್ಲಿ ಹುತ್ತ’ ಬಹಳ ಸತ್ವಯುತ ಪ್ರದರ್ಶನಗಳು. ಆದರೆ ೨೪ ಗಂಟೆ ನಾಟಕ ಕ್ಷೇತ್ರದೊಳಗಿರುವ ನಟರಿದ್ದೂ ಹವ್ಯಾಸಿ ಕಲಾವಿದರು , ಕಾಲೇಜು ಹುಡುಗರ ನಾಟಕಕ್ಕಿಂತ ಮೇಲೇರಲಾಗದಿದ್ದರೆ ಏನು ಫಲ? ಮುಂದಿನ ೨೦ನೇ ತಾರೀಖಿನಿಂದ ವಾರ ಪೂರ್ತಿ ರಂಗಶಂಕರದಲ್ಲಿ ಹೊಸ ನಾಟಕಗಳೇ ಇವೆ. ಪುರುಸೊತ್ತು ಮಾಡ್ಕೊಳ್ಳಿ.

-ಕಲಾಮಾತೆಯ ಪಾದದೂಳಿಯಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದುಕೊಂಡಿರುವ

'ಪಾಪಿ ಮುಂಡೆ ಬಿಕನಾಸಿ ರಂಡೆ ಮಾಯಾವಿ ರಂಬೆ ಹಲ್ಕಾ ಪೋಲಿಗಳು’